Podela operativnih sistema po strukturi
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 16 | Nivo: Fakultet za informatiku i informacione tehnologije, Internacionalni Univerzitet u Novom Pazaru

SADRŽAJ
UVOD 2
1. STRUKTURA OPERATIVNIH SISTEMA 3
1.1. Modul za upravljanje procesorom 3
1.2. Modul za upravljanje kontrolerima I/O uređaja 4
1.3. Modul za upravljanje radnom memorijom 5
1.4. Modul za upravljanje fajlovim 5
1.5. Modul za upravljanje procesima 5
2. KONCEPCIJE PROJEKTOVANJA OS-a 7
2.1. Monolitni sistemi ( strukture ) 7
2.2. Slojevita ( hijerarhijska ) organizacija 8
2.3. Sistemski pozivi 10
2.4. Klijent-server struktura 11
2.5. Interakcija korisnika i OS-a 12
2.6. Virtuelne mašine 12
2.7. Exokernel-i 13
2.8. Arhitektura mikrojezgra 14
ZAKLJUČAK 15
Literatura 16
UVOD
Sav softver se može podeliti na sistemski i aplikativni. Aplikativni je namenjen rješavanju nekog konkretnog problema. Izrađuje ga sam korisnik, odnosno programer, za razliku od sistemskog softvera, koji obično izrađuje proizvođač računara. Sistemski programi su stalno prisutni u računarskom sistemu i svakom korisniku omogućavaju lakše, jednostavnije i efikasnije korištenje računarskih resursa. Oni se dalje dijele na kontrolno-upravljački softver (operativni sistem - OS) i uslužni softver.
Operativni sistem (u daljem tekstu OS) objedinjuje raznorazne dijelove računara u skladnu cjelinu i sakriva od korisnika detalje funkcionisanja ovih dijelova, koji nisu bitni za korištenje računara. OS radi slijedeće:
Upravlja programima, podacima i dijelovima od kojih se računar sastoji (procesor, kontroleri, radna memorija), s ciljem da oni budu što bolje upotrebljeni,
Obezbjeđuje pristupačno radno okruženje za krajnjeg korisnika računara
Postoje brojne podjele OS-a na osnovu različitih kriterijuma: prema broju korisnika i/ili procesa, prema načinu obrade poslova, prema distribuciji procesorske snage i ostalih resursa, prema namjeni i funkcionalnim osobinama te strukturi samoga OS-a.
Rad „govori“ o strukturi OS-a, te podjeli OS-a prema njoj.
Da bi se upravljalo složenošću operativnih sistema i da bi se omogućilo njihovo brže projektovanje, lakše modifikovanje i nadogradnja, bilo je neophodno dobro osmisliti strukturu softvera. Korištenje modularnog pristupa kod OS čiji kodovi imaju više miliona instrukcija nije bilo dovoljno, pa su moduli grupisani u hijerarhijske nivoe. Generalno, možemo reći da jednostavni operativni sistemi mogu imati monolitnu strukturu, a veći slojevitu hijerarhijsku realizaciju. U zavisnosti od toga kako su moduli podeljeni u slojeve i kako međusobno komuniciraju, možemo definisati različite slojevite strukture. Na primjer, ako se u jezgru realizuje minimum funkcija, imamo mikrokernel arhitekturu. Najnoviji pristup je klijent-server koncepcija.
STRUKTURA OPERATIVNIH SISTEMA

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]